به گزارش مشرق و به نقل از قاصد، هیچ کس نمی تواند در اثرگذاری برنامه 90 به تهیه کنندگی و اجرای عادل فردوسی پور خدشه ای وارد کند؛ برنامه ای که بسیاری از اتفاقات اصلی و حواشی فوتبال ایران در این برنامه پرورش یافته و یا ایجاد می شود. اما در کنار ویژگی های غیرقابل انکار این برنامه، باید به نکته ای مهم یعنی عدم وجود اتاق فکر نیز اشاره کرد.

طبیعی است که این مجری مشهور در تلاش است برنامه خود را با بکارگیری انواع روش ها همچون مناظره ها و مصاحبه های داغ، پیدا کردن اشکالات متعدد فوتبال کشورمان و نیز انعکاس حواشی مختلف این ورزش پرطرفدار، بیش از گذشته معروف و پربیننده کند اما آنچه که در این میان بعضا فدا می شود نقدهای کارشناسی و پیدا کردن راههای منطقی برای رشد فوتبال کشورمان است.

از سوی دیگر برخی سخنان و استدلال های فردوسی پور، نه منطقی و به موقع که حاشیه ساز و مخرب است و اگرچه موجب رضایت بخشی از مخاطبان این برنامه می شود اما در نهایت تاثیر مثبتی در فضای رسانه ای نداشته و بعضا مستمسک هجمه به نظام نیز می شود.

آخرین نمونه این سخنان را می توان در بیان جملاتی چون "میزان رأی ملت است نه زور و قدرت" در برنامه 90 از سوی فردوسی پور دانست که رسانه های ضد انقلاب با خوشحالی به انعکاس چندین باره این سخنان فردوسی پور پرداختند.

شاید بتوان مهمترین دلیل بروز چنین خطاهایی از فردوسی پور در یک برنامه زنده را بی توجهی و مخالفت شدید وی با تشکیل اتاق فکر برای این برنامه دانست؛ اتاق فکری متشکل از صاحب نظران ورزشی، اجتماعی و رسانه برای غنی تر کردن برنامه پرطرفداری چون 90 و اصلاح اشتباهات مرسوم در آن.

اگرچه ممکن است برخی طرفداران دو آتشه فردوسی پور تشکیل این اتاق فکر را موجب تضعیف 90 بدانند اما به نظر می رسد جلوگیری از وقوع انواع اشتباهاتی که مورد بهره برداری گسترده رسانه های ضد انقلاب قرار می گیرد، تنها از این طریق ممکن است. از سوی دیگر نمی توان این واقعیت را منکر شد که اساتید مجرب و صاحب نظر فراوانی در کشور وجود دارند که کمک فکری آنها به برنامه هایی چون 90، بر افزایش غنا و سطح کیفی این برنامه خواهد افزود که بیشترین سود آن برای جامعه و اهالی فوتبال است.